اثر مغناطیس کردن آب آبیاری بر گرفتگی قطره چکانها و یکنواختی توزیع آب

یکی از مشکلاتی و محدودیت های استفاده از آبیاری قطره ای در آب های دارای ترکیبات کلسیم، گرفتگی خروجی قطره چکان به مرور زمان می باشد. این شرایط موجب از بین رفتن یکنواختی توزیع آب توسط سیستم می گردد. یکی از روش های موثری که در سال های اخیر جهت ممانعت از ایجاد رسوب کربنات کلسیم در آبیاری قطره ای از آن استفاده می شود، عبور دادن آب آبیاری از یک میدان مغناطیسی ثابت می باشد. در تحقیق حاضر اثر عبور دادن آب آبیاری حاوی رسوبات کلسیم از میدان مغناطیسی بر گرفتگی 3 نوع قطره چکان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان بر روی زمین مسطح در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت آزمایش فاکتوریل و در 4 تکرار انجام شد. عامل های آزمایش نوع قطره چکان در سه سطح (طولانی مسیر، نتافیم و میکروفلاپر) و نوع آب در دو سطح شامل آب عبور یافته از میدان مغناطیس و عدم عبور از آن بود. تعداد قطره چکان های مورد استفاده از هر نوع قطره چکان 80 عدد بود که بر روی 4 لاترال 10 متری به فاصله نیم متر از یکدیگر نصب شد. اندازه گیری دبی قطره چکان ها، هر 10 روز یک بار صورت گرفت. نتایج نشان داد که تأثیر نوع آب بر دبی متوسط در قطره چکان های طولانی مسیر و نتافیم معنی دار بود اما در قطره چکان میکروفلاپر این تأثیر معنی دار نبود. بر اساس نتایج در انتهای دوره آزمایش، متوسط دبی در قطره چکان طولانی مسیر در آب مغناطیسی 02/4 لیتر در ساعت و در آب غیر مغناطیسی 55/3 لیتر در ساعت بود که این اختلاف معنی دار بود. مقادیر فوق برای قطره چکان نتافیم به ترتیب 12/4 و 04/4 لیتر در ساعت (اختلاف معنی دار( و میکروفلاپر 26/4 و 25/4 لیتر بر ساعت (به ترتیب و اختلاف غیر معنی دار) بود.